در این سری مقالات سعی داریم تا بتوانیم کمیتهای مورد نیاز را به هنگام تنظیمات و تعمیرات اینورتر را برای هر کمیت معرفی کنیم. اینورتر امروزه تنها وظیفه ای که در نامش آن را یدک می کشد را اجرا نمی کند. یک اینورتر یا اینورتر مدرن به ویژگی های متعددی همچون تابع برنامه نویسی منطقی داخلی (PLC)، توابع کنترل حلقه بسته سیستم های مختلف PID، حفاظت های متعدد و کامل، توابع مخابراتی و ارتباطی و همچنین توابع اتوماسیونی برای کنترل سایر اجزای سیستم به جز موتورها مجهز می باشد.
این توانایی ها، اینورتر را به یک وسیله الکتریکی هوشمند کامل برای مدیریت موتور و سیستم های وابسته به آن تبدیل کرده است. که این ویژگی های زیاد و متفاوت که در طول زمان متناسب با نیاز وارد اینورتر شده اند، مستلزم وجود کمیت های تنظیماتی مخصوص به خود بوده اند، به همین دلیل در حال حاضر اینورترهای پیشرفته حداقل حدود ۱۰۰ کمیت تنظیماتی را شامل می شود که هر کدام جزئیات و پیچیدگی های مربوط به خود را دارند. می توانید مقاله اصول تعمیرات اینورتر چیست؟ را مطالعه کنید.
1- سرعت بیشینه و کمینه در اینورتر
اینورتر می تواند از سرعت مرجع خود هر دستور سرعتی دریافت کند. ممکن است شما از اینورتر چیزی فراتر از سرعت موتور بخواهید مثلا بخواهید که با سرعت ۲۵۰ هرتز (۵چیزی حدود برابر سرعت یک موتور القایی عادی!) به چرخش در بیاید و در صورتی که بهره بردار بدون دانش کافی این کار را انجام دهد ممکن است مشکلات زیادی را ایجاد کند و در ادامه منجر به تعمیرات اینورتر و موتور شود. بنابراین یک محدودیت سرعت باید برای آن تعیین شود که در دو کمیت محدودیت سرعت ماکزیمم و مینیمم تعریف می شود و هرچه سرعت های بالاتر یا پایین تر نیز دستور داده شود، اینورتر از این بازه سرعتی خارج نخواهد شد. و تا حدی تنظیم این مورد برای حفاظت و قابلیت اطمینان سیستم نیاز است. همچنین مقاله تست ماژول های اصلی در تعمیرات اینورتر و درایو کنترل دور را می توانید مطالعه بفرمایید.
2- زمان شتاب گیری و مقدار افزایش یا کاهش شتاب اینورتر
این کمیت در واقع مشخص می کند که اینورتر با چه شتابی سرعت خود را تغییر می دهد. تنظیم درست این پارامتر نیز نیاز به تعمیرات اینورتر را در آینده کاهش خواهد داد. در بیشتر اینورتر ها زمانی که شما بر حسب ثانیه در این کمیت ها تعریف می کنید، مدت زمانی خواهد بود که اینورتر از ۰ هرتز به ۵۰ هرتز می رود و برعکس. برای مثال اگر شما کمیت شتاب گیری را روی ۱۰ ثانیه و کاهش شتاب را روی ۱۶ ثانیه تنظیم کنید به این معنی خواهد بود که اینورتر در مدت ۱۰ ثانیه از ۰ هرتز به ۵۰ هرتز می رسد.
حال اگر دستور سرعت ۲۵ هرتز را به آن دهید، موتور در عرض ۸ ثانیه از ۵۰ هرتز به ۲۵ هرتز خواهد رسید. دقت داشته باشید که مقدار مناسب برای تنظیم این کمیت کاملا به عملکرد و نیاز شما بستگی دارد. به طور کلی، تنظیم مقادیر زمانی خیلی کم، ممکن است باعث شود در بارهای زیاد اینورتر با خطای اضافه بار مواجه شود. مقاله نکات ارزشمند نصب و تعمیرات اینورتر می تواند به شما کمک کند.
3- نحوه توقف در اینورتر
اینورتر نیز مانند سافت استارتر ها روش های مختلفی برای توقف موتور در اختیار شما می گذارد. روش پیش فرض آن برای توقف استفاده از شیب کاهش شتاب ست تا توقفی نرم را به وجود بیاورد. اما علاوه بر آن می توان از روش های خلاص، ترمز مقاومتی و ترمز DC نیز بهره برد. (تنظیمات و تعمیرات سافت استارتر(بخش اول))
4- ولتاژ اسمی در اینورتر
اینورتر می تواند موتورهایی با ولتاژ های اسمی متفاوت را کنترل کند. مثلا با یک اینورتر ۴۰۰ ولت می شود موتورهای ۱ تا ۴۰۰ ولت را کنترل کرد، در نتیجه دانستن Datasheet موتور لازم است و شما باید ولتاژ روی پلاک موتور را در این کمیت وارد نمایید.
5- جریان اسمی در اینورتر
جریان اسمی موتور در واقع یکی از مهم ترین مقادیری است که اینورتر باید دریافت کند تا بتواند کنترل مناسبی روی موتور برقرار کند. جریان اسمی موتور را نیز مانند ولتاژ اسمی می توانید از روی پلاک موتور بخوانید و یا با توجه به توان موتور محاسبه نمایید. اینورتر از این کمیت برای برقراری توابع حفاظتی و ایجاد مدل مناسب موتور برای کنترل دقیق بهره می برد.
6- نحوه کنترل اینورتر
همان طور که در مقالات قبل مطرح شد، (انواع روش های کنترل دور موتور با اینورتر چیست؟)روش های کنترلی مختلفی در اینورتر وجود دارند. این روش ها عموما شامل روش اسکالر V/F و روش کنترل برداری می گردد. به طور رایج توصیه می شود که از روش کنترل برداری استفاده نمایید چون کنترل دقیق سرعت و ارائه گشتاور مناسبی را در دسترس شما قرار می دهد. هر چند در برخی کاربردها مانند کنترل چند موتور موازی با استفاده از آن نیز ناچارا باید از روش V/F بهره ببریم. می توانید مقاله نکات ایمنی که باید هنگام تعمیرات اینورتر رعایت کنیم را مطالعه کنید.
7- کمیت ماکرو در تعمیرات اینورتر
همان طور که می دانید اینورترها ترمینال های ورودی و خروجی آنالوگ و دیجیتال بسیاری دارند. هر کدام از این خروجی ها می توانند بسته به نیاز و تشخیص کاربر و نیاز کاربرد شخصی سازی شوند. با توجه به متعدد بودن خروجی ها، در نظر گرفتن یک کمیت مجزا برای هر ترمینال ممکن است کمی شما را گیج کند و سخت به نظر برسد. به همین دلیل و برای راحتی کار بیشتر، برخی سازندگان اینورتر معمولا تنظیمات دسته بندی شده پیش فرضی برای ترمینال ها به وجود می آورند که به آن ها ماکرو می گویند.
خریدار می تواند متناسب با نیاز خود یکی از آن ها را انتخاب نماید. با انتخاب هر ماکرو، عملکرد تمام ترمینال ها با تغییر یک کمیت معین می شود و دیگر نیاز نیست کاربر تک تک کمیت های مربوط به ترمینال ها را تنظیم نماید. و به نوعی دسترسی سریع محسوب می شوند. شما می توانید مقاله اطلاعات فنی مورد نیاز هنگام خرید و تعمیرات اینورتر را نیز مطالعه کنید
کمیت های مخابراتی در تعمیرات اینورتر
امروزه بیشتر اینورتر مجهز به پروتکل های مخابراتی نیز هستند. از جمله پروتکل های رایج در صنعت مدرن مودباس است. کمیت های مربوط به این پروتکل در اینورتر شامل آدرس، نرخ تبادل اطلاعات (باود ریت) و برخی تنظیمات جزئی می شود. آدرس یک عدد است که نماد هر اسلیو در شبکه مودباس می باشد. هر المانی مثل اینورتر باید یک آدرس داشته باشد که از شماره ۲ آغاز می گردد.
هنگامی که مستر بخواهد با اسلیوها ارتباط بگیرد باید شماره مربوط به آن اسلیو را فراخوانی کند و اطلاعات مورد نیازش را درخواست نماید. نرخ تبادل نیز به شبکه مودباس بستگی دارد و تنظیم نرخ تبادل تمامی اسلیوهای درون شبکه باید روی مقداری که توسط مستر تعیین شده قرار داده شود. مقاله یک نمونه از تعمیرات اینورتر به صورت تخصصی به یکی از موارد تعمیر آن ها اشاره کرده است
بدون دیدگاه