در قسمت قبلی (قسمت اول) تا جایی پیش رفتیم که به اندازه گیری ها و تست های IGBT رسیدیم و متوجه شدیم که تست ها اینجا یک خرابی را نشان می دهند. بر بُرد مداری بالا شما در قسمت بالاتر می توانید خازن ها و چوک DCرا ببینید، در سمت چپ منبع تغذیه کنترلی درایو وجود دارد که بردهای کنترلی و IC های برد IGBTرا تغذیه می کند.پیش از شروع می توانید مقاله نحوه تست و تعمیرات اینورترها را مظالعه بفرمایید.
پس از این که مطمئن شدیم مشکل از IGBT است، با لحیم کاری برد IGBT را از زیر برد قدرت خارج کردیم که می توانید آن را در شکل زیر ببینید:
این ماژول یک برد مداری بسیار کمپکت و پیشرفته است که در اکثر اینورترهای امروزی به همین شکل به کار می رود و پل دیودی و IGBT را به صورت یکجا در خود جای داده است. این طراحی باعث می شود فضای بسیار کمتری در اینورتر اشغال گردد. این ماژول ها دارای مایع غلیظ سیلیکون هستند که در صورت رخداد خطا، دود ناشی از خطا رنگ آن را به مشکلی تغییر می دهید که در تصویر این مورد را مشاهده می کنید. حال زمان پیدا کردن جایگزین مناسب است. در اینترنت شما به راحتی می توانید مدل ماژول را (که روی برچس آن نوشته شده است) جست و جو کنید و یک مدل مشابه جایگزین خریداری نمایید. دقت کنید که مدلی که خریداری می کنید باید مشخصات جریانی و ولتاژی یکسانی با ماژول خراب داشته باشد و از لحاظ تعداد پایه های اتصالات و نحوه قرارگیری آن ها نیز تفاوتی نداشته باشد. ما یک ماژول جایگزین خریدم و تعمیرات اینورتر را ادامه دادیم:
قبل از نصب ماژول جایگزین و ادامه تعمیرات اینورتر، باید تمامی مدارات متصل و منتهی به ماژول قدرت را در اینورتر بررسی کنید، چرا که اگر IGBT آسیب دیده باشد، احتمال زیادی وجود دارد که مدارات قدرت دیگر نیز دچار آسیب شده باشند و اگر بدون اطمینان از سالم بودن آن ها اقدام به جایگزینی و برقدار کردن اینورتر کنید، ممکن است ماژول جدید را نیز از بین ببرید. برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله اقدامات اولیه در تعمیرات اینورتر را مطالعه کنید.
مدارات درگاه های آتش IGBT دو جفت سه تایی هستند که در بالا و پایین IGBT دیده می شوندو غالبا مشخصات یکسانی دارند. در نتیجه با اندازه گیری و مقایسه آن ها با یکدیگر باید بتوانید متوجه شوید کدام قطعه ممکن است خراب باشد. این مدارات حفاظت های کمی دارند و از دیودهای زِنِر و مقاومت های درگاه تشکیل می شوند که در مسیر درگاه آتش IGBT قرار گرفته اند. برای این کار می توانید از مولتی متر خود بهره ببرید و مقاومت ها را با اندازه گیری مقاومت، و دیودها را با دیودچک بررسی کنید. گاها IC های مدارات IGBT دچار خرابی نشده اند و نیازی به تعمیر یا تعویض آن ها نیست. اما پیشنهاد می شود اگر در یک مسیر با خرابی در المان های مداری مواجه شدید، مثلا در یک فاز دیودها و مقاومت ها دچار خرابی شده بودند، ICمربوط به آن مسیر را نیز تعویض کنید تا خیالتان راحت شود.
در مورد اینورتر ما، چند دیود زنر، دیود معمولی و مقاومت خراب شده بودند که آن ها را تعویض کردیم. همچنین مطاللعه انواع خطا در تعمیرات اینورتر شما را با انواع خطاهای رایج آشنا می کند. المان های کنترلی اینورترها ابعاد بسیار کوچکی دارند و به صورت فشرده در کنار یکدیگر قرار داده شده اند. بنابراین باید در لحیم کار نهایت دقت را به کار ببرید تا باعث اتصال کوتاه مسیرهای مداری نشوید. همچنین برخی از بردهای اینورترها دارای روکش های عایقی هستند که قبل شروع لحیک کاری باید اقدام به برداشتن آن ها با تجهیزات مخصوص این کار بکنید. در تصویر زیر می توانید این بخش از برد که با تعویض چند مقاومت و دیود همراه بوده را مشاهده کنید:
همان طور که می بینید IC های درگاه کنترل از نوع HCNW3120 هستند و در وسط بُرد هم المان های تعویض شده را مشاهده می کنید. بسیار مهم بود که قبل از نصب ماژول قدرت این المان ها تعویض و تعمیر شوند تا بتوانیم پس از تعمیر کامل اینورتر آن را به صورت امن برقدار کنیم. پس از این که تمامی خازن ها و المان های مداری را بررسی کردیم می توانید کم کم فرایند سر هم کردن اینورتر را شروع کنیم. در این فرایند باید نهایت دقت را به کارببرید و عجله نکنید و گام به گام جلو بروید. اگر اینورتر را بستید و مشاهده کردید که یک یا چند پیچ باقی مانده، بدانید که یک جای کار قطعا می لنگد!
برای تست کردن اینورتر پس از تعمیر باید برق مناسب و موتور مناسب را در دست داشته باشید. در مورد ما، ما نیاز به برق سه فاز 400 ولت و یک موتور 2.2 KW داشتیم. یکی از نکاتی که باید مد نظر قرار داده شود این است که تست یک اینورتر تعمیر شده بدون موتور بی معنی است. اینورتر باید تحت جریان کشی قرار بگیرد تا نحوه عملکرد آن مشخص شود. از سوی دیگر، حتما سعی کنید از موتوری استفاده کنید که هم توان با اینورتر است با بتوانید اینورتر را با جریان کامل بار تست و کنید و از صحت عملکرد تجهیز پس از تعمیر درایو اطمینان حاصل کنید. برای تست حتما سعی کنید سرعت چرخش موتور را بین صفر تا 50 هرتز تغییر دهید و عملکرد اینورتر و موتور را پایش کنید. در زمان تست مسائل ایمنی را کاملا جدی بگیرید. هر چقدر هم که فرایند وارسی و تست و تعمیرات اینورتر را با دقت و حوصله طی کرده باشید، باز هم درایو یک تجهیز پیچیده الکترونیکی با صد ها قطعه است و در نتیجه ممکن است برخی از قطعات خراب از چشم شما پنهان مانده باشند. استارت موتور در حالی که اینورتر هچنان خراب باشد، ممکن است حتی باعث انفجار تجهیز گردد. همچنین خواندن مقالات مشکلات رایج در تعمیرات اینورتر و نکاتی برای تعمیرات اینورتر و عیب یابی آن می تواند به شما کمک کند.
برای اینورترهای کوچک می توانید از سه مقاومت 100 واتی 4-6 اهمی در ورودی هر فاز به اینورتر استفاده کنید. با انی کار جریان تغذیه را محدود می کنید و جلوی رخداد اتصال کوتاه های پرانرژی و شدید نیز گرفته می شود.
اگر مراحل تعمیر اینورتر را به درستی طی کرده باشید، حالا یک اینورتر سالم دارید که می توانید با رضایت به مشتری تحویل دهید. همه این ها به کنار، تعمیرات اینورتر کار تخصصی و پر چالشی است، برای دردسر کمتر، می توانید تعمیر تجهیزات خود را به تیم متخصص ما در شرکت لیان الکتریک ویرا بسپارید. امیدواریم که مطالب فوق برای شما مفید واقع شود، همچنین در وبسایت شرکت لیان الکتریک ویرا می توانید مطالب دیگر ما که شامل: انتخاب و نصب اینورتر، درایوهای کنترل دور در عمل، راه اندازی اینورتر ، یک نمونه از تعمیرات اینورتر به صورت تخصصی و نکاتی برای تعمیرات اینورتر و عیب یابی آن … می باشد را مطالعه کنید.
بدون دیدگاه